VERZAKKEN = SCHEUREN IN DE MUREN
Gebouwen die niet zijn gebouwd op stevige funderingen, lopen het risico dat er scheuren ontstaan, die het gevolg zijn van verzakkingen.
GRONINGEN
Dat zien wij natuurlijk al jaren in de provincie Groningen, waar dergelijke schade – heel begrijpelijk – wordt toegeschreven aan de gaswinning.
Kaart met daarop de duidingen t.z.v. mogelijke schade die mogelijk veroorzaakt is
door de winning van aardgas.
Wat nog wel eens wordt vergeten, dat is dat dit gebied van oorsprong grotendeels
onder water stond. Wie een tuinpad heeft, merkt ook dat het pad af en toe verzakt als er geen goede fundering onder is aangebracht.
Klei, zand en zeker veengrond is niet echt een stabiele basis voor het bouwen zonder gedegen fundering.
Dat de bemaling de grond daar heeft drooggelegd, maakt dat gebouwen van extra stevige funderingen moeten zijn voorzien. Dat is bij gebouwen van voor 1940 veelal niet het geval.
En als er vervolgens kleine bevingen plaatsvinden die duidelijk zijn toe te schrijven aan de winning van gas, dan is Groningen in Last.
De NAM (Nederlandse Aardolie Maatschappij) is tot nu toe niet scheutig geweest met het vergoeden van de schade. Ook de Overheid heeft in dit opzicht onvoldoende daadkracht laten zien. Dit ondanks toezeggingen in de 2e Kamer.
Blijkbaar heeft de NAM zich bij aanvang van de gasboringen niet gerealiseerd dat
kleine bevingen, grote schade kunnen veroorzaken als de fundering van de gebouwen
niet op moderne leest geschoeid is.
Probleem is en blijft dat het heel moeilijk is om vast te stellen of een verzakking veroorzaakt is door een gasbeving, of dat de schade is veroorzaakt omdat het gebouw niet is voorzien van een adequate fundering.
INDROGING GROND
2021/2022: Het uitblijven van regen en te weinig water in de rivieren maken honderdduizenden slecht gefundeerde huizen kwetsbaar voor verzakking. Tegen de soms fikse schade kun je je niet verzekeren. Wie lopen er gevaar en welke maatregelen mogen we verwachten?
Niet alleen ‘Amsterdam die grote stad’ is gebouwd op palen van hout. Ook veel woningen van vóór 1980 in andere delen van het westen van ons land moeten het stellen zonder betonnen heipalen of fundering. In Noord-Friesland en Groningen en elders komt dat ook vaker voor. Zolang houten palen onder water staan is er geen probleem — veel grachtenpanden trotseren de tand des tijds tenslotte al eeuwen. Maar met een dalende, wisselende grondwaterstand komt een deel van de fundering soms wel droog te staan. “En dan gaan ze rotten”, aldus (onder)water-expert Maarten Kuiper in een recente uitzending van Nieuwsuur.
Wie heeft niet eens op het strand een wal aangelegd om het water tegen te houden?
En zie : het hele bouwwerk stort in als er water bij komt. En als het droog blijft liggen,
dan komt het verval door de wind en vind je het de volgende dag al niet meer terug.
Forse schade
Niet alleen in de rivieren staat het water extreem laag — met grote beperkingen voor de professionele scheepvaart. Ook het water in de Nederlandse bodem is deze zomer veel lager dan gebruikelijk: het verschil is bijna overal meer dan 20 centimeter. In 2018 was dat ook al zo: honderden huizen raakten toen beschadigd door grondverzakking. Uit nader onderzoek bleek destijds, dat fundering schade ook optreedt in hoger gelegen gebieden, rond de rivieren en in delen van Zuid- en Oost-Nederland. Volgens expert Kuiper zijn de financiële gevolgen fors: “De fundering van het huis deels opnieuw aanbrengen of verstevigen is ingewikkeld en kostbaar. Je bent gauw 80.000 euro kwijt voor een woning.”
NRC publiceerde op 26 augustus 2022 een spectaculaire animatie over dit onderwerp:
“Al jaren signaleert het KNMI aardbevingen in Groningen door de gaswinning. Deze gasbevingen veroorzaken veel schade. Hoe kan het dat aardbevingen die op papier licht lijken te zijn, toch zoveel impact hebben?” en: “Zo kan het dat de muur van een huis bij de eerste trilling niet scheurt, maar bij de derde wel. En in Groningen is een gedeelte van de huizen niet zo stevig gebouwd.” LINK
WTS
Gelukkig hebben wij in Nederland een WTS ( Wet Financiële Tegemoetkoming bij Ramen en Ongelukken).
Recent stelde een woordvoerder van het Ministerie van Justitie en Veiligheid ons nog uit welke rampspoed de WTS feitelijk dekt:
“Een (zwaar ongeval of een andere) gebeurtenis:
– waarbij het leven en de gezondheid van veel personen,
– het milieu of grote materiële belangen in ernstige mate zijn geschaad of worden bedreigd, – en waarbij een gecoördineerde inzet van diensten of organisaties van verschillende disciplines is vereist om de dreiging weg te nemen of de schadelijke gevolgen te beperken.” Zoals een overstroming en een aardbeving.
Het lijkt ons evident dat de WTS nadrukkelijk ook de schade zou moeten dekken die het gevolg is van scheuren in gebouwen die verzakken als gevolg van droogte van de ondergrond.
Het gaat hier naar onze mening zeker om een ramp of een andere gebeurtenis:
– waarbij het leven en de gezondheid van veel personen,
– het milieu of grote materiële belangen in ernstige mate zijn geschaad of worden bedreigd, – en waarbij een gecoördineerde inzet van diensten of organisaties van verschillende disciplines is vereist om de dreiging weg te nemen of de schadelijke gevolgen te beperken.
COLLECTIEVE GEVAREN
Of is het eindelijk de hoogste tijd voor een verzekeringsvorm die alle gevaren dekt die collectief worden ervaren door velen?
Zoals de gevolgen van:
een overstroming door neerslag,
overstroming door zeewater,
overstroming door breuk van een kanaaldijk,
storm,
aard(gas)beving,
explosie van een vliegtuigbom uit WOII,
sneeuwdruk,
terrorisme,
kruiend ijs,
Cybercrime,
datum-gerelateerde storing,
meteoren die neerstorten,
milieuschade als PFAS,
droogte etc. etc.
De premie van talloze verzekeringsproducten zal dan kunnen dalen en dan ontstaat er
vanzelfsprekend grote belangstelling voor velen om zich op vrijwillige basis te verzekeren tegen schade die het gevolg is van Collectieve gevaren. Het plan dat Lugt Sobbe in 1993 presenteerde bij Het Verbond van Verzekeraars.
