Verbond pleit opnieuw voor overstromingsverzekering

Nu de dijken in het noorden dreigden door te breken herinnert het Verbond eraan dat zij al jaren probeert om met de overheid een overstromingspolis te ontwikkelen.

Al in 1996 probeerde het Verbond samen met het kabinet een fonds te vormen, gebaseerd op een wettelijk verplichte opslag op de premies. De Raad van State adviseerde echter negatief over dit wetsvoorstel, omdat ze vond dat de financiële afwikkeling van schade door natuurrampen een exclusieve overheidsverantwoordelijkheid is. Het wetsvoorstel werd ingetrokken en in plaats daarvan werd de Wet tegemoetkoming schade bij rampen en zware ongevallen (Wts) ingevoerd.

Als zich een ramp voordoet, kunnen slachtoffers aanspraak maken om een gedeelte van hun schade vergoed te krijgen. De overheid bepaalt per natuurramp of mensen inderdaad een beroep kunnen doen op de Wts.

In het verleden konden mensen bij de aardbeving in Zuid-Limburg (april 1992) en de dijkdoorbraak in Wilnis (augustus 2003) rekenen op steun van de Wts.

In 2006 werd een nieuwe poging gedaan, toen een speciale taskforce in het leven werd geroepen, waarin naast de ministeries van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en Verkeer & Waterstaat ook het Verbond was vertegenwoordigd.

De taskforce heeft de mogelijkheden voor een pool (net zoals die voor terrorisme bestaat) onderzocht, waarbij de verzekeringssector en de overheid samen tot een bepaald bedrag de schade door overstromingen zouden vergoeden.

Ondanks een constructief overleg liet het kabinet in maart 2010 weten van de overstromingspolis af te zien. (zie: Kabinet ziet af van overstromingsrisico’s).

Belangrijkste reden: de lastenverzwaring als gevolg een overstromingsparagraaf was onder de huidige economische omstandigheden niet verantwoord. “Alhoewel het Verbond dat standpunt respecteert, vinden verzekeraars het wel een gemiste kans. Nu kan de Wts bij rampen in het leven worden geroepen, maar of de overheid compenseert en tot welk bedrag, staat op voorhand niet vast. Een verzekering zou die zekerheid wél kunnen bieden. Bovendien kan een verzekering (betere) prikkels geven om preventieve maatregelen te nemen.”

Wel verzekerbaar

Rob Lengkeek keek in zijn Afstudeerscriptie ´De verzekerbaarheid van het overstromingsrisico in buitendijkse riviergebieden.´ ook naar het buitenland. Hij schetst de bestaande situatie in een aantal andere landen. Uit zijn scriptie blijkt dat er wel degelijk verzekeringsoplossingen zijn voor schade veroorzaakt door overstromingen: Er zijn verschillende verzekeringsconstructies mogelijk, zoals een overstromingspool, waarin wordt samengewerkt om met name schaden met een catastrofaal karakter en een maatschappelijke impact te kunnen verzekeren. Andere mogelijkheden zijn co-assurantie of een Onderlinge Verzekeringsmaatschappij die hogere exploitatiekosten kent en minder flexibel is. Daarnaast is maatwerk een optie voor een specifiek project.

Een belangrijke voorwaarde om dit alles van de grond te krijgen is een positieve grondhouding en medewerking van de rijksoverheid. Naast de overheid en het verzekeringswezen zijn er ook andere actoren bij betrokken, zoals uit de water- en bouwwereld en de banken vanwege het financieringsaspect. Zij dienen samen te werken en moeten hun expertise bundelen.”

GEEN REACTIES