Verzekeraar kan zich tegenover verzekerde niet beroepen op een uitsluitingsgrond m.b.t. de bestuurder van zijn auto, als verzekerde de uitgesloten gedraging niet kan worden verweten. Van een consument behoeft niet verwacht te worden dat hij weet dat hij aansprakelijk is als een ander met het verzekerde voertuig schade veroorzaakt terwijl een uitsluitingsgrond van toepassing is waarvan hem geen verwijt gemaakt kan worden.
De gedraging door die ander, waardoor een uitsluitingsgrond van toepassing is, kan niet in alle gevallen door de verzekeringnemer worden voorkomen. Indien goede trouw aan de zijde van de verzekeringnemer geen rol zou spelen zou dit neerkomen op een vergaande verhaalsmogelijkheid. Dat zou bijvoorbeeld steeds leiden tot aansprakelijkheid van de verzekeringnemer als degene die zijn voertuig gebruikte onder de invloed van alcohol reed, ook in het geval de verzekeringnemer daarvan geen verwijt kan worden gemaakt. De rechtbank is van oordeel dat de consument op een dergelijk verstrekkend gevolg niet bedacht hoefde te zijn bij het aangaan van de overeenkomst.
Deze overweging komt van de rechtbank Arnhem in een zaak waarin de zoon een aanrijding veroorzaakt met een zonder medeweten van zijn vader (de verzekeringnemer) opgevoerde brommer.
De WAM-verzekeraar keert de schade uit aan het slachtoffer en verhaalt die vervolgens op de verzekeringnemer. Vast staat dat het opvoeren van de bromfiets tot een uitsluitingsgrond leidt. Het gaat hier om Orion Direct die hierover in de polisvoorwaarden heeft opgenomen: "Verzekeraar is bevoegd een krachtens de W.A.M. of soortgelijke wet te verlenen schadevergoeding, tezamen met de renten en de kosten, te verhalen op verzekeringnemer of op een andere verzekerde die niet te goeder trouw mocht aannemen dat zijn aansprakelijkheid door deze verzekering was gedekt, indien: a. een uitsluiting van toepassing is.
De vraag of de goede trouw alleen betrekking heeft op de verzekerde of ook op verzekeringnemer wordt in dit vonnis niet beantwoord. Overigens bevat het wetsartikel waar de uitsluiting op gebaseerd is (art. 15, lid 2 WAM) geen verwijzing naar de goede trouw, maar geeft een algemeen verhaalsrecht aan de verzekeraar, die dat in de polisvoorwaarden nader heeft uitgewerkt.
De rechtbank is van oordeel dat Orion de schade niet op de vader kan verhalen en stelt letterlijk "dat van een consument niet verwacht behoeft te worden dat hij weet dat hij aansprakelijk is als een ander met het verzekerde voertuig schade veroorzaakt terwijl een uitsluitingsgrond van toepassing is, óók als hem, de verzekeringnemer, daarvan geen verwijt gemaakt kan worden. De gedraging door die ander, waardoor een uitsluitingsgrond van toepassing is, kan niet in alle gevallen door de verzekeringnemer worden voorkomen. Indien goede trouw aan de zijde van de verzekeringnemer geen rol zou spelen zou dit neerkomen op een vergaande verhaalsmogelijkheid. Dat zou bijvoorbeeld steeds leiden tot aansprakelijkheid van de verzekeringnemer als degene die zijn voertuig gebruikte onder de invloed van alcohol reed, ook in het geval de verzekeringnemer daarvan geen verwijt kan worden gemaakt. De rechtbank is van oordeel dat de consument op een dergelijk verstrekkend gevolg niet bedacht hoefde te zijn bij het aangaan van de overeenkomst. Daarbij acht de rechtbank van belang dat de polisvoorwaarde ook niet op deze wijze behoeft te worden uitgelegd, nu ruimte bestaat voor een uitleg dat goede trouw wel een rol speelt."
