De AFM vindt het vanuit klantperspectief wenselijk dat ondernemingen zich verbonden verklaren aan een Kifid-uitspraak. Adfiz ziet dat terecht genuanceerder.

Het Financieele Dagblad heeft de discussie aangezwengeld door te schrijven dat 27% van het totaal aantal financiële ondernemingen zich niet verbonden heeft verklaard aan uitspraken van de geschillencommissie van het Kifid. Het gaat om 40% van de financiële adviseurs en bemiddelaars en een kwart van de vermogensbeheerders.

Het Verbond van Verzekeraars haastte zich te verklaren dat al haar leden (ruim 95% van de markt) de uitspraak als bindend accepteren. En de AFM voegde daaraan toe dat dit “vanuit het perspectief van de consument wenselijk is”.

Dat laatste lijkt iets te stellig. Zodra een financiële onderneming de uitspraak als bindend accepteert, moet datzelfde ook gelden voor de consument. Kifid hierover: “Uitgangspunt bij de geschillenbeslechting door Kifid is dat recht wordt gesproken op basis van bindend advies. De partijen die een geschil aan de Geschillencommissie voorleggen, zijn dus gebonden aan de uitspraak.

De meeste bij Kifid aangesloten financiële dienstverleners hebben verklaard uitspraken van de Geschillencommissie als bindend te aanvaarden. De Geschillencommissie behandelt een klacht in zo’n geval alleen als óók de consument verklaart de uitspraak van de Geschillencommissie als bindend te aanvaarden.”

Met andere woorden: in dat geval is de weg voor de consument naar de rechter afgesloten, ook als de uitspraak nadelig voor hem uitvalt.

Adfiz heeft dit aan haar leden nog eens goed toegelicht:

“Beide opties hebben voordelen voor de klant"

"De bindende optie voorkomt een langdurig traject. De consument kan via Kifid tegen beperkte kosten een deugdelijke, deskundige en definitieve toetsing vragen wanneer hij een verschil van mening heeft over de kwaliteit van de geleverde dienst. Zowel dienstverlener als consument is bij voorbaat bereid een eventueel verlies te aanvaarden. Ook als hij het niet eens is met de uitspraak. Een gang naar de rechter is door de bindend verklaring niet meer mogelijk.

De niet-bindende optie geeft de consument de vrijheid te kiezen hoe hij zijn geschil wil beslechten. De consument kan voor het Kifid-traject kiezen, zonder daarmee bij voorbaat een latere gang naar de rechter af te snijden. Als hij het niet eens is met de uitspraak van Kifid heeft hij de mogelijkheid om via de rechter door te procederen. Uit de cijfers van Kifid blijkt dat de consument slechts in een derde van het aantal geschillen (gedeeltelijk) in het gelijk wordt gesteld, of dat er geschikt wordt. Het kan dus zeker ook voor de consument van belang zijn de mogelijkheid van een rechtsgang te behouden.”

Per geval

De vraag is dus legitiem of een financiële onderneming zich bij voorbaat in alle zaken verbonden moet verklaren aan een uitspraak of dat geval voor geval in samenspraak met de consument bepaalt.

Jan Aikens