Werkgever mag pervers geprikkeld worden

Spelregels zijn voor iedereen gelijk, behalve als er een onafhankelijk adviseur in de buurt is.

In de uitzending van 31 maart 2014 heeft TROS Radar de welkomstbonussen aan de kaak gesteld. Sommige verzekeraars stortten na het afsluiten van een collectief pensioencontract een bonusbedrag op de rekening van de werkgever. Daarmee werd het provisieverbod overtreden, aldus Radar, want het was de kennelijke bedoeling dat de werkgever de bonus gebruikte om (een deel van) de advieskosten van zijn onafhankelijke intermediair te betalen.

Een kwalijke zaak, om via een slinkse omweg toch een provisiestroom tussen aanbieder en adviseur op gang te houden, vonden ook AFM en het Verbond van Verzekeraars. Dat moest afgelopen zijn en het was ook meteen afgelopen. De betreffende aanbieders hebben aangekondigd daarmee te stoppen, of zijn er al mee gestopt.

Niet omdat zij zich betrapt voelden bij hun poging het provisieverbod te overtreden, want daar waren die bonussen helemaal niet voor bedoeld, meldt het Verbond. Die werden gegeven als een bijdrage in de kosten die werkgevers moeten maken na het aangaan van een pensioenregeling, bijvoorbeeld voor communicatie met de werknemers. Niets aan de hand dus. Waarom hebben verzekeraars daar dan toch een eind aan gemaakt. Omdat het beeld ontstaan is dat de adviseur van de klant – via een u-bocht – op deze wijze alsnog gestuurd wordt en dat is, aldus het Verbond, niet de bedoeling van het ingevoerde wettelijke provisieverbod. Er staat de onafhankelijke adviseur dus nog het nodige te wachten. Elke keer als een consumentenorganisatie roept dat een handelwijze in strijd is met het Bgfo, u weet wel: Beeldvorming gedragstoezicht financiële ondernemingen, dan zal daar meteen paal en perk aan gesteld worden. Onder het motto dat welke prikkel dan ook als er een in de wijde omgeving een adviseur zichtbaar is als pervers bestempeld moet worden.

Maar wel moet duidelijk blijven dat aanbieders actief zijn op de vrije markt en dus op een normale commerciële manier in staat gesteld moeten worden om handel te drijven. Het zou te gek voor woorden zijn als zij bijvoorbeeld niet om commerciële redenen korting op hun premie kunnen geven als zich een interessante prospect aandient. En dat zou zelfs gestimuleerd moeten worden, want een premiekorting is immers altijd in het belang van de klant.

Die klant is bij collectieve pensioencontracten natuurlijk de werkgever. Die mag ongestraft gekieteld worden met kortingen. Dat hij daardoor in de verleiding wordt gebracht om wellicht een minder een goede regeling voor zijn werknemers af te sluiten is kennelijk niet pervers. Het gaat uiteindelijk om het klantbelang en kennelijk niet om het belang van verzekerden/ deelnemers die wel (een deel van de) premie moeten ophoesten, maar geen klant/contractant zijn.

Conclusie: De spelregel luidt dat perverse prikkels nu eenmaal bij de vrije handel horen. En die kan je niet verbieden, tenzij er een onafhankelijke adviseur in de buurt is.

Jan Aikens

GEEN REACTIES