De Eerste Kamer moet de tijd krijgen voor een diepgaande(lees: langdurige) nFTK-discussie, maar DNB moet wel doen alsof de wet op 1 januari in werking treedt.
De Pensioenfederatie wil haar lobbywerk tot en zelfs voorbij het bittere einde voortzetten. Nu het niet gelukt is de ambtenaren, het kabinet en de meerderheid van de Tweede Kamer geheel naar haar hand te zetten, worden de pijlen gericht op de senatoren. Vooralsnog lijkt dat niet zonder succes. Een aantal Eerste Kamerfracties, waaronder de VVD, heeft kritische vragen gesteld maar zoals Findinet meldde, komt het kabinet aan geen enkel kritiekpunt tegemoet.
Voor dat kabinetsstandpunt valt begrijp op te brengen. Veel vragen uit de Eerste Kamer hebben nauwelijks of geen betrekking op de kwaliteit van de wetgeving, maar raken politiek getinte onderwerpen. In feite willen sommige senatoren de inhoudelijke kern van het wetsontwerp nog eens tegen het licht houden. En dat komt de Pensioenfederatie niet slecht uit.
De Federatie heeft, zoals het een goede belangenbehartiger betaamt, alle stadia van de procedure benut om het wetsontwerp veranderd te krijgen. De kritiek is luid en duidelijk gehoord en overgekomen, maar op veel punten met redenen omkleed niet gehonoreerd.
De Pensioenfederatie grijpt nu de laatste strohalm en probeert via de pennen en monden van een aantal Eerste Kamerleden alsnog haar gelijk te halen. En dat is haar goed recht. Alleen kleven er wel risico’s aan. Gesteld – niets is immers onmogelijk in ons huidig staatsbestel – dat de Pensioenfederatie op onderdelen alsnog haar zin krijgt. Dan wordt het kabinet door de Eerste Kamer teruggestuurd met de opdracht een aantal wijzigingen in de wet aan te brengen, die eerst de goedkeuring moeten krijgen van de Tweede Kamer. Zo erg als de beruchte Witteveen-novelle-aanpak zal het niet worden, maar het Witteveen-voorbeeld geeft wel aan hoe een dergelijke procedure eruit kan gaan zien. 1 januari 2015 wordt onhaalbaar als ingangsdatum en zelfs 1 juli zou een kunststukje kunnen worden.
Maar de Pensioenfederatie die steeds heeft aangedrongen op een spoedige invoering van het FTK geeft nu “de voorkeur aan een zorgvuldige en diepgaande discussie in de Eerste Kamer over het wetsvoorstel, waarbij ook de discussie rondom de UFR en het strategisch beleggingsbeleid voldoende aandacht krijgt. Mocht dit ertoe leiden dat de behandeling van het wetsvoorstel niet in december maar in januari wordt afgerond en het wetsvoorstel niet per 1 januari maar per 1 februari 2015 in werking treedt, dan hoeft dat geen probleem te zijn. Uiteraard onder de voorwaarde dat het overgangsrecht van de invoering van de nieuwe wetgeving hier ook op wordt aangepast.â€
Een maandje uitstel om alles nog eens grondig door te exerceren wat pensioenfondsen willen bereiken is niet realistisch, maar het echte venijn zit in de laatste zin over het overgangsrecht.
Staatssecretaris Klijnsma heeft namelijk in een brief aan de Tweede Kamer gemeld dat DNB bereid is af te zien van toepassing van de zogenoemde bijdrage aan hersteleis op de vaststelling van de pensioenpremies voor het jaar 2015. Maar dan wel onder de uitdrukkelijke voorwaarde dat de nieuwe wet per 1 januari 2015 in werking treedt. “Indien dat niet het geval is, zal DNB op grond van de bestaande wetgeving toezicht moeten houden en blijft de bijdrage aan hersteleis gehandhaafd. Wederom – net als in 2013 en 2014 – afwijken van de bestaande wettelijke bepalingen creëert een langdurig toezichtvacuüm dat niet wenselijk is in het belang van de deelnemers.â€
Dat nu had de Pensioenfederatie bij het starten van het lobby-slotoffensief kunnen verwachten. Dit standpunt heeft DNB immers al eerder verwoord. Maar nu wordt dat als een nieuw feit naar voren gebracht en een feit waardoor de fondsen en hun deelnemers onredelijk zwaar worden getroffen.
‘Dramatisch’
“De meeste pensioenfondsen hebben hun premie voor 2015 al vastgesteldâ€, aldus de Pensioenfederatie. “Als het wetsvoorstel FTK niet van kracht wordt per 1 januari a.s. en DNB besluit de beleidsregel onveranderd toe te passen voor 2015, dan heeft dit dramatische gevolgen. Dit heeft niet alleen macro-economische gevolgen, omdat voor veel fondsen de premie hierdoor weer hoger uitkomt. Het is daarnaast ook praktisch onuitvoerbaar. Werknemers en werkgevers moeten dan opnieuw om de tafel om afspraken te maken over de premies die reeds zijn vastgesteld voor 2015.â€
Waaraan de federatie toevoegt altijd gepleit te hebben “voor het afschaffen van de betreffende beleidsregel van DNB, omdat deze onevenwichtig uitwerkt. De lasten van deze herstelmaatregel worden eenzijdig bij actieve deelnemers neergelegd.â€
De Pensioenfederatie probeert kennelijk het lobbymes aan twee kanten te laten snijden om het onderste uit de kan te kunnen halen. Wordt het nu tijd voor het lid op de neus?
Jan Aikens
Bijdrage aan hersteleis: een fonds in dekkingstekort mag bij de vaststelling van de premie geen verlies maken op de inkoop van nieuwe pensioenaanspraken.