De maatschappelijke kant van het provisieverbod onderzoek

Benadrukken dat de consument 15% bespaart op advieskosten geeft een eenzijdige weergave van de verschillende aspecten van het provisieverbod.

Het was makkelijk scoren voor de rekenaars: uit onderzoek van GfK is gebleken dat de invoering van het provisieverbod de consument gemiddeld een besparing van 15% heeft opgeleverd. “Het gemiddelde uurtarief dat de klant aan een adviseur betaalt daalde van € 122 per uur naar € 107. Een hypotheekadvies kost nu gemiddeld € 1.700, terwijl deze kosten eerder rond de € 3.000”, aldus berekende marktonderzoekbureau GfK, die daar een doemscneario voor het onafhankelijke intermediair aan toevoegde: “Onder druk van de ontwikkelingen zullen steeds meer concepten ontstaan waarbij consumenten delen van de werkzaamheden zelf gaan uitvoeren. De effciency die dit oplevert is noodzakelijk vanuit het perspectief van kostenbeheersing en afgedwongen door de prijsdruk in de markt. Dit betekent wel dat de prijsdruk nog verder toeneemt en er steeds minder adviseurs nodig zijn. Het provisieverbod is daarmee een zeer goede ontwikkeling voor de consument, maar holt de beroepsgroep van financieel adviseurs verder uit.”

De uitspraken van Eric Landwaart, Industry Director Financial Services van GfK, over de ‘zeer goede ontwikkeling voor de consument’en de ‘uitholling van de beroepsgroep’ die Findinet aan de bel deden trekken. Die constateringen kregen geen steun uit de verdere inhoud van het persbericht.

GfK reageerde nog niet, maar wel bracht Legal & General, een van de opdrachtgevers van het multi client onderzoek, een eigen bericht naar buiten. Daaruit blijkt dat de consument met de kostenbesparing slachtoffer van ‘duurkoop’ lijkt te worden. En wel zodanig dat algemeen directeur Arno Dolders zijn oproep herhaalt om sneller dan voorzien het provisieverbod te evalueren.

Dit zijn de maatschappelijke kosten van het provisieverbod, zoals ze in het rapport, maar niet in het oorspronkelijke persbericht zijn weergegeven:

  • 70% van het intermediair ervaart geen gelijke concurrentie met directe aanbieders.
  •  Intermediairs is gevraagd naar een top 3 van drempels van het provisieverbod. De volgende punten worden het meest genoemd:
  • Consumenten zijn alleen bereid te betalen voor advies, als er vervolgens ook een financieel product wordt gesloten (59%).
  • Ontbreken van acceptatie van particuliere klanten van het in hun ogen te hoge uurtarief of prijs per advies of prijs per product (54%).
  • Klanten kunnen het advies niet betalen (43%).
  • 55% van de klanten vindt de adviesprijs (veel) te hoog.
  • 28 % van de consumenten zegt het gevoel te hebben nu meer te betalen voor advies dan in het verleden.
  • 41 % van de consumenten geeft aan na de oriëntatiefase, waarin zij ook geïnformeerd werden over de kosten van advies, gestopt te zijn met het adviestraject of heeft nog geen vervolgstap gezet.

 

Het zijn juist dit soort feiten die, aldus Dolders, de sector, politiek en toezichthouder moeten stimuleren niet te wachten met de evaluatie van het verbod op provisie tot 2017, maar juist nu al proberen de knelpunten op te lossen”.

Uit het onderzoek komt naar voren dat de consument onafhankelijk advies bij het afsluiten van een complex financieel product belangrijk vindt. Op een 10- puntenschaal geeft meer dan 79% van de ondervraagden aan het belang van onafhankelijk advies met een 7 of hoger te waarderen.

De maatschappelijke betekenis van onafhankelijk en professioneel advies blijkt ook uit het rapport Verzekering overlijdensrisico.

Beide onderzoeken tonen aan dat niet volstaan kan worden met het schetsen van de status quo na het provisieverbod. De vraag is aan de orde hoe consumenten in hun eigen belang en dat van de gemeenschap aan advies geholpen kan worden voor producten waarop ze in eerste instantie niet zitten te wachten, maar wel noodzakelijk zijn om niet de ‘armlastigen van later’ te worden.

GEEN REACTIES